τακτός

ή, -ό / τακτός, -ή, -όν, ΝΑ [τάσσω]

ο εκ τών προτέρων καθορισμένος, προδιαγεγραμμένος, προκαθορισμένος (α. «τακτή ημερομηνία» β. «ανά τακτά χρονικά διαστήματα» γ. «ἐν τακταῑς ἡμέραις βουλεύεσθαι», Αισχίν.)

αρχ.

φρ. α) «τακτὸν ἀργύριον» ή «τακτὰ χρήματα» — καθορισμένο χρηματικό ποσό

β) «τακτὴ τροφή» — καθορισμένη ποσότητα τροφής (Πλάτ.)

γ) «τακτὴ ὁδός» — προδιαγεγραμμένη οδός (Δημοσθ.)

δ) «σῑτος τακτός» — καθορισμένη ποσότητα σιταριού (Θουκ.)

ε) «τακτὸν ἐκφόριον» — προκαθορισμένο μίσθωμα πάπ.

στ) «τακταὶ δίκαι» — καθορισμένες ποινές (Πλάτ.).

επίρρ...

τακτῶς Α

με εκ τών προτέρων διακανονισμό, προκαθορισμένα.